Èri a Tautavel

Èri a Tautavel dins la bauma prigonda a fargar de bifacias per tuar lo ferum. Èra fòrça nombrós en aqueles temps salvatges. Èri dins las arenas, èri gladiator. Combatiái per la glòria e per la libertat. Èri dins los talhièr das glèisas romanicas. De ma man segura escalpravi la pèira dels capitèls sagrats , testimònis immortals de la pensada umana. Èri a Montsegur, dins lo castèl quilhat. Escampavi de pèiras suls crosats enrabiats. Pugèri dins lo lenhièr sens crenta e sens planh. Èri dins las Cevenas, sus lo Bogès divin, dins los bòsques escurs per pregar lo Dieu gran que totjorn nos regarda. E amb una pigassa, un jorn qu'èri enrabiat, ai tuat un dragon. Ai pres de còps de règla, ai portat lo senhal donat per un ussar negra de Republica. Èri dins las trencadas a recebre d'òrdres qu'i compreniái pas res. Coma compreniái pas de que fasiái aquí dins aqueste infèrn de fanga e de sang. Èri dins lo maquís amb los espanhòls a percaçar de nazis al combat das Portetas. Ai vist Malinowski abans que moriguèsse.

E èri a Tolosa amb los Occitans que malgrat los auvaris demòran totjorn dreches.