Rai dels problèmas
escolars e de la vida a la facultat. Vos vòli, uèi, presentar ma
vila, o puslèu sa ribièra tutelara. Vòli parlar de Gardon.
Aquel d'aquí pren sa
sorga dins lo luenchenc Bogès, davala de la montanha uganauda,
travèrsa çò que foguèt lo pais minièr e lo vaquí qu'arriba plan
planet. La màger part de l'annada desròtle un teuna fial d'aiga
entra los cais tròp grands per el. Es a son aise dins son vast lièch
d'èrbas e de canèlas. Mas, de còps, los Dieus se desencadenan, la
pluèja tomba a ferrat sus las Cevenas. E vaquí nòstre riusset
tranquil que se muda en òrre torrent fangós .Se confle, se confle a
n'en petar. Puèi espeta, giscla de tota parts, s'espandís dins la
vila en potentas coladas fangosas. Es pertot al seu Desraba los
arbres, esbodena las parets, empòrta las causas e los vivents...Mas
«ira furor brevis est». Tan lèu s'es irritat, tan lèu s'apasima
. Torna dins sa colca, tira las cobèrtas e s'endormís coma se res
s'èra passat
Los umans desvariats an
pas qu'a netejar, plorar e implorar la cleméncia dels Dieus irètges.
La seguida al «episòdi»
venent.
